نیر تبریزی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵: دلم بخستی و در خون گذاشتی و گذشتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم بخستی و در خون گذاشتی و گذشتی بحیرتم ز چه این صید کشتی و ز چه هشتی چه لاله ها که ز غم ریخت بیتو چشم بدامن کدام گلبن حسرت در اینچمن که نگشتی اگر نه آتش روی تو بود آفت جانها بدین لطافت و منظر بگفتی که بهشتی قیاس حسن تو سهو است جز بیوسف مصری که پاک دامن و پاکیزه روی و پاک سرشتی خطی ز مشگ نوشتی بدور صفحۀ سیمین فدای کلک و نباتت که خوش ختیته نوشتی خوشا هوای گلستان و جام بادۀ رنگین ز دست حور بهشتی بماه ارد بهشتی زدیم خویش بدریا زیمن همت پاکان نه بار رهبری ناخدا نه منت کشتی ز نخ بکلک مصور کسی زند که ندارد خبر ز سابقۀ اقتضای خوبی و زشتی ز خویش پرس حکایت که در صلوح ارادت یکیست زاهد و خرابی و کشیش کنشتی بکوش و قد چو الف راست کن که جیم نگوید بخامه زن که مرا از چه گوژپشت نوشتی نیر تبریزی