نیر تبریزی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶: بپای دار کشد محتسب ز میکده مستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بپای دار کشد محتسب ز میکده مستم خدا کند که نگردد رهاقرا به زدستم ز چشم سرخوش ساقی رهین عهد الستم که تا بحشر نبینند جز پیاله بدستم برغم زاهد مسجد که زد بسنک سبویم هزار توبه ز می کردم و دوباره شکستم صبا بگو بکماندار من که ساعد سیمین مدار رنجه که من صیدپای رفته بشستم ز پا درازی دل طاقتم سرآمدو آخر کمند طرۀ موئی بپاش بستم و رستم عنان هوش ز دستم ربود چشم تو ساقی مده پیاله بدستم که من ز پای نشستم ز من بدلبر بیمهر زود سیر که گوید که تار رشته سرامد ز بس کسستی و بستم نیر تبریزی