میرزاده عشقی
نوروزی نامه
بخش ۶ - سخن در اتحاد و یگانگی ایرانیان و ترکان و پیروزی این دو ملت در سایه اتحاد و یگانگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگارینا! من آن خواهم که با توفیق یزدانی همان مهری که مابین من و تو هست میدانی شود تولید بین ما هر ایرانی و عثمانی همان روز است می بینم، تبه این شاه ظلمانی ***** ز ظل (طلعت) و (انور) فضای شرق نورانی همان گونه که تو با طلعت خود، عالم افروزی ***** میان این دو قوم، الفت مقام معنوی دارد دلیل منطق من را، کتاب مثنوی دارد «چه خوش یادی هنوز ایران ز شاه غزنوی دارد» به ویژه هان که الفتْمان، ز نو طرح نُوی دارد ***** بتا بس سود این الفت، ز من ار بشنوی دارد اگرچه تو زبان من، ندانی و نیاموزی! ***** چه سان بدخواهمان، آخر به هم زد آن بنایی را: که در ما مثنوی بنهاد حیف آن صورت نایی را!! «پی بیگانگان از دست دادیم آشنایی را» افول آن بنا آوردمان، این تنگنایی را ***** کنون ظلمت به ما فهماند، قدر روشنایی را سزد اکنون تو شمع مرده را، از نو بیفروزی ***** ز یک ره می رویم، ار ما سوی بیت الحجر با هم ازین رو اندرین ره، همرهیم و همسفر با هم چرا زین رو نیامیزیم، چون شهد و شکر با هم قرین یکدگر روز خوش و گاه خطر با هم ***** فرا گیریم باز از سر، جهان را سر به سر با هم به توفیق خداوندی و با اقبال و فیروزی میرزاده عشقی