صغیر اصفهانی
مثنوی ها
شمارهٔ ۲۹ - پند لقمان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حضرت لقمان که بنوع بشر هست ز حکمت به حقیقت پدر با پسر خویش برای رشاد گفت سخنها ز طریق و داد لاجرم از آن درر آبدار گویمت این چار در شاهوار گفت پسر را که دو حرف از ضمیر محو مکن پند پدر در پذیر زان دو یکی مرگ بود یک خدا باشد از این هر دو تغافل خطا هر دو دگر هست فراموش کن جان پدر پند مرا گوش کن زان دو یکی اینکه اگر در جهان کس بتو بد کرد تو بگذر از آن وان یکش این کز تو ز راه وفا رفت چو نیکی بکسی کن رها نیست مر این چار سخن را نظیر آن دو بگیر این دو رها کن صغیر صغیر اصفهانی