صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری چگونه لطف خداوند را طمع داری به بنده لطف کن و لطف حق طلب ورنه مجوی حاصل اگر دانه ئی نمی کاری طمع مدار که غیری تو را شود غمخوار اگر نکرده ئی از غیر خویش غمخواری بجز خضوع و خشوع و شکستگی نخرند بخویش غره مباش از درست کرداری نداده اند تو را قدرت و زبردستی که زیر دست دل آزرده را بیازاری نتیجه ای بکف آور ببر بهمره خویش ز ثروتی که از آن بگذری و بگذاری ببین نهایت امساک اغنیا که کنند هم از جواب سلام فقیر خودداری صغیر رفع گرفتاری از کسان کردن تو را نجات دهد بی شک از گرفتاری صغیر اصفهانی