صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی تو هست موسی و چشم تو سامری کاندل برد بمعجزه و این بساحری پیش رخ تو ای مه بی مهر مهر را باشد همان بها که بر مهر مشتری ما را نمود زلف تو تسخیر ای عجب از مار کس ندیده بعالم فسونگری باشی اگر تو با همه خوبان بیکدیار در آندیار کس نکند جز تو سروری دیوانه گر ز دیدن رویت شدم رواست دیوانه گردد آدمی از دیدن پری هم صورتت بود خوش و هم سیرتت نکو جمع است در تو سربسر اسباب دلبری امروز دلبری بتو ختم است و شاهدی انسان که ختم شد بمحمد پیمبری شاهی که گشت بعثتش امروز برملا یعنی ز حق رسید بر او ام ر رهبری مبعوث گشت یکسره بر کل ما خلق اینگونه داد داورش از لطف داوری آدم در آب و گل بدو میبود او نبی خلقی نگشته ظاهر و او داشت مهتری محکوم حکم او چه ملک چه پری چه انس زیر نگین او چه ثریا و چه ثری ای عاقل آنچه را که تو عقلش کنی خطاب آن لطف اوست شاملت ار نیک بنگری هر پادشاه تا که نگردد غلام وی از او ظهور می نکند دادگستری حق داده در دو کون ورا خواجگی و بس جز او زکس صغیر مجو بنده پروری صغیر اصفهانی