صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی بگنه خوشم که آورد مرا بعذرخواهی چه غم ای گناهکاران ز گناه ما که هرگز گنهی نمیشود بیش ز رحمت الهی بگنه خوشیم و عذرش نه بزهد ونخوت آن که گنه بسی نکوتر ز غرور بی گناهی دلی از تو چون شود شاد دل تو شاد گردد نرسی بخیر الا بطریق خیرخواهی دل خستهٔی بدست آراگر چه هست وحشی که سبکتکین رسیده است از آن بپادشاهی بکس ار پناه گشتی بخدای هر دو عالم که خدا شود پناه تو بوقت بی پناهی اگرت صغیر بایست دلی چو صبح روشن بدعای نیمه شب کوش و بورد صبحگاهی صغیر اصفهانی