صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی رو کوش در عمل که نظر کیمیا کنی ملک جهان و هر چه در آن هست آن تست لیک آنزمان که خویش تو آن خدا کنی بالله تو را بقای ابد دست می دهد در راه حق چو هستی خود را فدا کنی گفتند مار نفس بکش ای عجب که تو این مار را بپروری و اژدها کنی خشت است بالش آخر و خاکست بسترت حالی اگر ز چرخ برین متکا کنی آخر برهگذر فتدت سیم استخوان گر صد هزار خانهٔ زرین بنا کنی زان پیشتر که از تو علایق جدا شود آن به که خویش دل ز علایق جدا کنی حق مهربان تر از تو بود بر تو حیف نیست بیگانه خویش را ز چنین آشنا کنی او خواندت بخود تو گریزی بسوی دیو ابلیس را بگیری و حق را رها کنی با حق تو عهد بستهٔی اندر ازل صغیر توفیق خواه از او که بعهدت وفا کنی صغیر اصفهانی