صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن خوش است روی نکویش بچشم خود دیدن بحیرتم که چه آموخت اندر این عالم هر آندلی که نیاموخت عشق ورزیدن بکیش اهل محبت حیات جاوید است بخون ز خنجر خونریز یار غلطیدن توان ز جان و سرو دین و دل گذشتن لیک نمی توان نظر از روی یار پوشیدن ببند لب ز شکایت که ناپسند بود به پیش غیر ز بیداد یار نالیدن چو دم ز عشق زنی با جفای او خوش باش که شرط عشق نباشد ز دوست رنجیدن ز سالکان بطلب راه حق نه ز اهل ریا که ابلهی بود از غول راه پرسیدن به باده نوشی از آن سرخوشم که میدارد مرا ز زهد و ریا دور باده نوشیدن متاب ای پسر از پند پیر رو بنگر چه کرد با پسر نوح پند نشنیدن به بزم چیده خود دل مبند ای خواجه چرا که در پی هر چیدنست برچیدن صغیر تن بقضا ده ره گریز مجوی که دفع و رفع قضا را خطاست کوشیدن صغیر اصفهانی