صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن ما را کند ملامت شبها ز آرمیدن من بندهٔ کسی کو در بندگی بداند منظور حق چه باشد از بنده آفریدن ای برگزیده حقت از ممکنات دانی علت چه شد که گشتی لایق به برگزیدن معراج جمله اشیا بودی تو و رسیدند آنها به منزل خود هر یک زره بریدن حق را تو بندگی کن معراج تست اینجا از بندگی تو را هم باید بحق رسیدن از حالها سراسر دانی چه حال خوشتر وقت سحر ز بستر از شوق پا کشیدن در گوشه ئی بزاری با دوست راز گفتن وز او نوید رحمت با گوش جان شنیدن گاهی پی سجودش رخ بر زمین نهادن گاهی پی رکوعش همچون فلک خمیدن حالی صغیر بگشای از خواب دیده زیرا در زیر خاک باید تا حشر آرمیدن صغیر اصفهانی