صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ایم ای بسا پروین که از چشم پر آب افکنده ایم او بما دلسرد و ما محو تماشای رخش فصل دی خوش الفتی با آفتاب افکنده ایم یار را بی پرده بتوان دید هر سو بنگری ما زوهم خود بروی او نقاب افکنده ایم چشم زاهد بر کناب و چشم ما بر خال یار ما نظر بر نقطه ام الکتاب افکنده ایم نیست باک ار خود گیاه فتنه روید از تراب تا بسر ظل لوای بوتراب افکنده ایم ازدنی طبعان چه غم وزفتنهٔ ایشان که ما دست بر دامان آن عالی جناب افکنده ایم گر دل خود جز بمهر او دهیم الحق صغیر خویشتن را دور از راه صواب افکنده ایم صغیر اصفهانی