صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۱: ما میکشان چو بادهٔ گلنار میزنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما می کشان چو بادهٔ گلنار می زنیم مستانه خویش بر در و دیوار میزنیم ساقی گواه ماست که چون باده میکشیم خمخانهٔ سپهر بیک بار میزنیم حاجی به صد ام ید در کعبه می زند ما نیز حلقه بر در خمار میزنیم با اینکه جان محاط محیط غم است باز کوس طرب به گنبد دوار میزنیم مائیم از قبیلهٔ منصور و همچو او ما نیز حرف خود به سر دار میزنیم مائیم و عشق و شاهد و کیفیت شهود اقرار را به تارک انکار میزنیم ای شیخ دست خویش فروکش من و صغیر بوس ار زنیم بر لب دلدار می زنیم صغیر اصفهانی