صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش نبود اهل نظر خاک عالمی بسرش بسینه دل ز طپیدن هم او فتاد افغان که ماند در قفس اینمرغ و ریخت بال و پرش ببرد حاصل ایام زندگانی خویش کسی که در همهٔ عمر دید یک نظرش اگر نه وصف لبش را به غنچه گفت صبا ز چیست چوندل من گشت پر ز خون جگرش بود حرام کنند ار سخن ز آب بقا در آن مقام که صحبت رود ز خاک درش به روزگار بیاموخت هر کسی هنری صغیر عاشقی آموخت این بود هنرش صغیر اصفهانی