صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا رود موج اگر آید بساحل باز در دریا رود زشت باشد عقل را کردن مطیع نفس دون حیف بینایی که در دنبال نابینا رود ای توانا دستگیر ناتوان شو در بلا دست مسئول است هر جا خاری اندر پا رود پرمنال از غیر در خود بین و در کردار خود آری آری هر جفا بر ما رود از ما رود چون مکر رشد سخن بر مستمع بخشد اثر قطره از تکرار بی شک در دل خارا رود در قفای کاروان رو وز خطر آسوده باش غول راهش ره زند رهرو اگر تنها رود آنکه آسایش طمع دارد در این عالم صغیر مآند آن صیاد را کاندر پی عنقا رود صغیر اصفهانی