صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به امیدی پی دلدار برآمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر دل به امیدی پی دلدار برآمد زان جمله دل من پی دیدار برآمد حالی همه جا مینگرم طلعت او را صد شکر که کام دلم از یار برآمد برگوش من آن زمزمه از جمله اشیاء آید که ز منصور سر دار برآمد بر در قدم یار بیفکندم و صد شکر کز دست من دلشده این کار برآمد جز اهل دل او را نشناسد و نبینند با آنکه ز خلوت سر بازار برآمد الحق که بود آیتی از حس و جمالش هر گل که بطرف چمن از خار برآمد می خواست که از اهل نظر دل برباید با این همه کرو فر و آثار برآمد حیف است نرفتن بخریداری آنشوخ کانشوخ بدنبال خریدار برآمد خوش چنک تو افکند بدان طره صغیرا آهی که ترا از دل افکار برآمد صغیر اصفهانی