صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست ما آب و گل پرست نییم آن صنم کجاست هان بس مکن بطوف حرم ز آب و گل برآی رو ز اهل دل بپرس که صاحب حرم کجاست زنگ حدوث ز آینهٔ دل کنی چو پاک یابی که جلوه گاه جمال قدم کجاست دایم دمد به صور سرافیل عشق دم خوابند عالمی همه بیدار دم کجاست گردند تا که ثابت و سیار بنده اش در کوی عشق یک دل ثابت قدم کجاست تا بیش و کم شوند غلام طبیعتش وارستهٔی ز کشمکش بیش و کم کجاست حرفی شنیدم از دهن یار و یافتم خود مصدر حدیث وجود و عدم کجاست دانی دهان شیشه چه گوید بگوش جام گوید سراغ گیر زمستان که جم کجاست هر جا روم غمم بدل افزون شود صغیر آنجا که دل رها شود از قید غم کجاست صغیر اصفهانی