صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ابرویت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ابرویت هلالی گشت پشت روزه داران مه رویت نه دین از کفر بشناسم نه روز از شب که بگذارد دمی افتم بفکر خویشتن یاد رخ و مویت فراهم می کنم بهر خود اسباب پریشانی که شاید نسبتی پیدا کند حالم بگیسویت نگشتی سجده گاه خلق عالم تا ابد کعبه نکردی در ازل گر سجده بر محراب ابرویت فکند از غمزهٔی ها رو ترا در چه من مسکین توانم چون سلامت جان برم از چشم جادویت مقیم آنکو بکویت شد نمیجوید بهشت آری بهشت است آرزومند مقیمان سر کویت من ار دیدار گل جویم و گر مشک ختن بویم از ایندارم غرض رنگت وزآندارم طمع بویت صغیر از آستانت کی تواند روی برتابد که هر سو روی بنماید دل او را میکشد سویت صغیر اصفهانی