صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است بدو صد سلسله دل باز شبیخون زده است بر لب جام بود بوسه زدن فرض که آن یار را بوسه بسی بر لب میگون زده است ای که لیلی طلبی خرگه خود را آن ماه در بیابان دل خستهٔ مجنون زده است عاشقان از همه کیشند بدر کلک قضا نام این طایفه از دایره بیرون زده است در ره عشق خدا مرد ره آنست که نعل ترکمان وار در این بادیه وارون زده است منت از ساقی نامشفق گردون نکشد می چو من هر که ز جام دل پرخون زده است نه عجب خرمن من سوخت گر از آتش عشق عشق برقیستکه بر خرمن گردون زده است تا گدائی در شاه نجف یافت صغیر پای بر ملک جم و دولت قارون زده است صغیر اصفهانی