صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است حیف و صد حیف که بیچاره ز خود بیخبر است بنگر انسان و مقامش که بود محرم راز خلوتی را که فلک حلقه بیرون در است هست انسان بمثل آینهٔی در بر دوست او بخود ناظر از این آینه پا تا بسر است مطلع طلعت صانع شده مصنوع بلی اندر آئینه عیان طلعت آئینه گر است همه ذرات بخورشید وجود آینه اند روشن این آینه سان در بر هر با بصر است اختلاف صور افکنده جدائی ورنه متحد معنی اشیا همه با یکدیگر است گر چو نرگس به چمن دیده گشائی بینی زاب بیرنک دوصد رنک گل اندر نظر است خار و گل هر دو ز یک شاخ برآیند ولی این یکی مرهم جان وان دگری نیشتر است ره بخلوتگه وحدت برو معنی دریاب بگذر از عالم صورت که نزاع صور است هر بد و نیک به نسبت بود البته صغیر باشد از بحر وجود آنچه خزف یا گهر است صغیر اصفهانی