صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶: در روزگار چون گذرد روزگار ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در روزگار چون گذرد روزگار ما باقیست نقش کلک بدایع نگار ما سرخوش به پیشه ئی و شعاریست هر کسی گردیده عشق پیشه محبت شعار ما ما را کجا زمانه فراموش می کند برجاست تا ابد اثر بی شمار ما بگذاشت هر کسی اثری را به یادگار مدح علی و آل بود یادگار ما با مهر مهر احمد و آلش هزار شکر تصدیق کرده حق سند اعتبار ما مردن جلال ما بفزاید که بعد مرک پروانه ایست چرخ ز شمع مزار ما عشق علی گرفته دل ما به اختیار غم نیست گر بدست دل است اختیار ما ما پیروان آل رسولیم و در دو کون این پیروی بود سبب افتخار ما تسکین قلب خود به ولای علی دهیم اینست و بس قرار دل بی قرار ما نه صحبت از کریم کنیم و نه از لئیم شکر خدا به کار کسی نیست کار ما وصاف اولیای خدائیم و بس به ما آموخته است این عمل آموزگار ما داریم انتظار ظهور ولی عصر حق کاش آورد بسر این انتظار ما با مهر خاندان چه غم از دشمنان صغیر این دوستی خود آمده محکم حصار ما صغیر اصفهانی