صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲: ز ممکنات توان دید طلعت او را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز ممکنات توان دید طلعت او را که یک یک آینه اند آن جمال نیکو را گرش مشاهده خواهی ز خویش چشم بپوش که او ز دیدهٔ خود بین نهان کند رورا ز خویش گم شو و آنگه خدای را میجوی که واجبست ز خود گم شدن خداجو را تهی نکرده ز هر بومشام کی شنوی شمیم دلکش آن طرهٔ سمن بو را رواست کار خدایی ز دوستدار خدا که اتصال به آن بحر باشد این جو را در آبمذهب عشق و فسانه بین و فسون میانهٔ ملل این شورش و هیاهو را مگر صغیر نداند حکایتی جز عشق که نیست جز سخن عشق بر زبان او را صغیر اصفهانی