حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۱: سنجند اگر قدرت حسنت به ترازو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سنجند اگر قدرت حسنت به ترازو سنگینی عالم بودت وزن یکی مو چشمان و دو ابروت دو شیرند و دو شمشیر من شیر ندیدم که بود در صفت آهو سیمین ذقنت گوی بود زلف تو چوگان پشت همه خم گشته چو چوگان بر آن گو خون همه عشاق روان کرد و هدر داد چشمان سیه مست تو و نرگس جادو در علم بود فخر نه در، ریش مطول گیرم گذرد ریش عوام از سر زانو ریش بری از دانش و دست تهی از جود آن ریش چو جارو بود آن دست چو پارو دنیا نبود یک سر مو قابل تمجید بگذر تو از این خیره سر ناکس جادو شب مرغ حقم روز نمایند کبوتر پر کرده جهان را همه از حق حق و هوهو کوکو، به لب دجله بغداد همی گفت کو نغمه چنگیزی و کو عزم هلاکو «حاجب » خبر صلح دهد در وسط جنگ با نغمه موزیک و دف و چنگ و پیانو حاجب شیرازی