حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۴: چهره بر افروخت دلارام باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چهره بر افروخت دلارام باز تا برد از اهل دل آرام باز عشق درخشید و جهانگیر شد عقل در افتاد به سرسام باز معنی جم آیت جامیم باز جام دل ماست بده جام باز دانه فشان تاک گل تک نشین تا رهی از ذلت ایام باز روز وصال است غنیمت شمر تا نکشد کار به پیغام باز نفس دعا پیشه خود رام کن تا شودت خنک فلک رام باز قوت بازوی تو انصاف نیست چند دوی از پی انعام باز بیضه مرغ همه عصفور شد باز بود بیضه اسلام باز دام ز راه همه برداشتند دانه میفشان و منه دام باز «حاجب » ما قبله اهل دعاست حاجب ما باش و بجو نام باز حاجب شیرازی