میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو با لب نمکین از چه قند گفتاری بگو یکی زنمک، قند چون همی باری تو شکرین لب و شیرین سخن، هزار افسوس که تندخوی و ترش روی و تلخ گفتاری تو ماه روی و سمن بوی و مشک مو، صد حیف که جنگجوی و جفا خوی و مردم آزاری شنیده ام ز کسان سرو میوه مینارد تو سرو قد ز چه رو میوه نیشکرداری بنازم آن نگه شوخ و چشم مست ترا که شیوه اش همه مخموری است و خماری تو خوب رو بچمن پا منه که می ترسم که چشم بد رسد از نرگست بعیاری نگاه شوخ ترا نرگس از که آموزد گرفتم آنکه چه چشمت شود به بیماری حبیب دفتر تو کاروان بنگاله است کزو بجای سخن، بار بار قند آری میرزا حبیب خراسانی