میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک امشبی که تو آسوده در کنار منی چه میشود که رخ از من بدیگری نکنی فدای جان تو بادا روان جان و تنم که راحت دل و آرام جان، روان تنی چه میشود که شبی با دو صد تکبر و ناز بهمدمی من دلفکار صبح کنی من ایستاده بپا بنده وار سر در پیش تو شاهوار بتخت جلال تکیه زنی شکر فروش دکان گو ببند و طوطی لب بحضرت تو که شیرین لب و شکر دهنی ز عشق روی تو گل پیرهن درید و هنوز تو همچو غنچه نهان در درون پیرهنی دلاوران سپه قلب دشمنان شکنند ترا چه شد که دل دوستان همی شکنی میرزا حبیب خراسانی