میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی مائیم سلیمان و تو اهریمن مائی تو گلخن مائی و عجبتر که غلط وار گوئیم که تو تنگ قفس، گلشن مائی چون افعی پیچان سیه بر بسر گنج پیوسته تو بنشسته به پیرامن مائی ما پیرهن خویش بدریم که تنگ است بر ما همه گیتی، که تو پیراهن مائی آیا فتد آنروز که یکره بفشانیم دامان تو ای گرد که بر دامن مائی روزی ز تو زائیم و سوی باب گرائیم ای مام نکوهیده که آبستن مائی دردی و بلائی و شفائی و جفائی آخر چه بلائی نه مگر تو تن مائی میرزا حبیب خراسانی