میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی مشو خموش که شمع و چراغ انجمنی مرو ز بر که چو جان دربری حریفانرا بخواب ناز مشو، چونکه چشم بخت منی بپاس خاطر یاران و دوستان، سر زلف بهم مزن که دل عالمی بهم بزنی ز چهره پرده میکفن بتا برای خدا که پرده ها بدری چون تو پرده برفکنی صفت ز گل نکنم، نام از چمن نبرم تو سرخ تر ز گل و تازه روتر از چمنی هزار سینه سپر شد، هزار دیده هدف که ناگهان تو مگر تیر غمزه ای بزنی دل شکسته ما را یکی بپرس احوال چه تار طره مشکین بهم همی شکنی هزار طوطی شیرین سخن بسان حبیب کنند از لب شیرین تو شکر شکنی میرزا حبیب خراسانی