میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می نخوردی سخن از باده و از جام بگو یا بدل یا بزبان حرفی از آن نام بگو از زبان گوی بدل، باز ز دل گوبزبان هر دو چون گشت یکی، با همه اندام بگو تا بهوشی و خرد لب بلب چاه بنه چون شدی مست زمستی بلب بام بگو خاصه را ما حضر از راتبه خاص بیار عامه را نیز سخن از روش عام بگو کودکانرا که ندانند بجز حرف هجی زان قد و زلف مگو، از الف و لام بگو خردسالان که نخواندند بجز حرف هجی زان لب و چشم مگو، پسته و بادام بگو طمع خام بود وصل تو، با مرده دلان دلخوشی را سخنی زان طمع خام بگو نزد اغیار نشاید سخن از یار سرود سر بگوشم نه و آهسته و آرام بگو میرزا حبیب خراسانی