میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روز ابر و ترشح باران نه سزد کرد کار هشیاران می بنه گل بریز و بازبخوان یار دوشینه با همه یاران تا نشینند گرد یکدیگر بر سر خوان باده، میخواران خادمک را بگو فرو بندد در بروی همه طلبکاران نگشاید گر آید آن شیخک که بود قائد نکوکاران که سر خر بزرگ گردد اگر ره کنند آن بزرگ دستاران خانه ای کین گرو گرد آیند گردد آن خانه شهر سگساران نام ایشان نهاده پیر خرد زشت گردار و خوب گفتاران شیخ را گو که باده نوشانند راست گفت و درست کرداران راه ایشان بپو که زود رسید هر که رفت از پی سبکباران میرزا حبیب خراسانی