میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم چون پیچ و شکن در خم گیسوی تو افتم تو باده خوری، مست به پهلوی من افتی من باده خورم، مست به پهلوی تو افتم گاهی تو از اینسوی بدانسوی من افتی گاهی من از این سوی بدان سوی تو افتم آهوی تو بیدام شود رام بیک جام من شیر شوم در پی آهوی تو افتم اینها طمع خام و خیالات محال است این بس که بدنیال سگ کوی تو افتم میرزا حبیب خراسانی