میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من پرستار روی و موی توام بنده بندگان کوی توام تلخگو باش و ترش روی که من بنده تلخ و ترش روی توام خواه بر خاک ریز و خواه بنوش من چه آبم که در سبوی توام تو حدیدی و من چو مقناطیس که بهر سو روم بسوی توام نکنم روی دل بسوی عدوت گر کنم نیز من عدوی توام تو چه بحری و من چه جوی روان که سرا پا بجستجوی توام تو چه مهری و من چو حربایم زانکه همواره روبروی توام میرزا حبیب خراسانی