میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم دو سال کامل خدمت بمغ خدای کنم بمن سپار دل خویش را که در چل روز منش بمیکده، جام جهان نمای کنم ز چشم ساقی و از روی باده دارم شرم که فصل گل بسوی زهد و توبه رای کنم یکی ز یاوه سرائی به بند لب واعظ که گوش هوش سوی بانگ چنگ و نای کنم هزار مرتبه وقت خوشم عزیزتر است از آنکه گوش بگفتار هرزه لای کنم بتا ز من سخن آموز تا چه طوطی هند منت بلطف شکر ریز و قند خای کنم شب است و خانقه و وقت صوفیان جمع است مگر ز قامت تو فتنه ای بپای کنم چو با خدای بود کار بحر و کشتی و موج مرا چکار که پوزش بناخدای کنم میرزا حبیب خراسانی