میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم نقد امروز باندیشه فردا ندهیم ما نداریم بجز یکدم و این یکدم را گر دهی ملک ثری تا بثریا، ندهیم در نثار قدم باده کشان خاک کنیم نقد عمری که بدنیا و به عقبی ندهیم جام کیخسرو و آئینه اسکندر را که دل ماست، بصد کشور دارا ندهیم وقت ما را مبر ایخواجه ببیهوده سخن باخبر باش که مازر بتماشا ندهیم هر چه موجود بود غایت مقصود بود فکر و اندیشه بتصویر و تمنا ندهیم دست از ما بکش ایخواجه که ما دست ادب جز بمینای می و ساغر صهبا ندهیم میرزا حبیب خراسانی