میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون شود سردی فزون کار می و ساغر کنم چون فزونتر گشت، می در ساغر افزونتر کنم فصل دی چون با حریفان شورش از سرما کند من بجام و ساغر می شورش دیگر کنم چون همه صحن چمن در زیر برف آمد نهان حجره را صد بار از صحن چمن بهتر کنم چون شعاع خسر و خاور بما گرمی نداد طعنه ها با جام می بر خسرو خاور کنم چون بیک محضر فتد سودای من با شیخ شهر او ز من تسخر کند من نیز از او تسخر کنم میخرد نقد مرا با وعده فردای حشر من سفیهم گر چنین بیعی در این محضر کنم شیخ میگوید که باشد وعده غفران دروغ کافرم گر این سخن را من از او باور کنم میرزا حبیب خراسانی