میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش دو بهره نرفته ز شبم از در آمد بت یاقوت لبم گفتمش کیست بگو، گفت زحق بتو من مرحمت بی سببم گفتمش نادره یا بوالعجبی گفت هم نادره هم بوالعجبم گفتمش هان عربی یا عجمی گفت من نی عجمم نی عربم ترکیم مست و بفرغانه و چین میشناسند نژاد و نسبم گفتمش بوسه برخ یا بلبت خوبتر؟ گفت ز سیمین غببم گفتم اکنونت چه میباید؟ گفت دو قدح زاده خاص عنبم گفتم آرمت یکی مطرب، گفت نی که من خود طرب اندر طربم گفتمش سر بچه ره باید داد گفت مستانه براه طلبم گفتم آئین تو و خوی تو، گفت ترک رعنا قد دیبا سلبم میرزا حبیب خراسانی