میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر خیز که خاست باد شبگیر موذن بمناره گفت تکبیر تو نیز چو باد و چون موذن گر باده خوری بنوش شبگیر سرخی شفق سپیدی صبح خونی است که ریخته است در شیر مهتاب و هوای صبحدم بین آمیخته شیر با تبا شیر آنجرعه که ماند در سبو دوش بردار و بجام کن سرازیر مه داس و فلک بسان دستاس وین روی زمین چو سنگ در زیر این بدرود آن بکوبد و مرگ از خوردن ما نمیشود سیر میرزا حبیب خراسانی