میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد ترک سرمست چرا دست بخنجر دارد باز باد سحر آشفته سخن میگوید خبری گوئی از آن جعد معنبر دارد نکشد منت دور فلک مینا رنگ هر که یکجرعه می ناب بساغر دارد ما نظر بر لب جام می ناب و زاهد چشم امید بسر چشمه کوثر دارد راستی را خم زلف تو عجب زناری است که بهر تار دو صد سلسله کافر دارد بر در پیر مغان باز رخ آورده حبیب ارمغانرا لب خشک و مژه تر دارد میرزا حبیب خراسانی