میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است جان و دل غمدیده ما سخت به رنج است رخساره سیمین تو گنجی است نهانی وآن زلف یکی مارسیه بر سر گنج است ما را طمع کیش مسلمانی از آن زلف ...که او کافری و اهل فرنج است روی تو یکی مجمر سوزان و برآن روی زلف تو خال سیهت دود و سپنج است وز مملکت روم یکی دزد تبه کار گوئی به پناه آمده در کشور زنج است امشب شب عید است و همه بوم و بر ما آوازه طنبور و دف و نغمه سنج است شیرین غزلی نغز بدین قافیه گوید هر کس که در اندیشه خود قافیه سنج است میرزا حبیب خراسانی