میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است برخیز که هنگام می و گاه شراب است تا باده ننوشی نرود خوابت از سر می دفع خمار آمد و می داروی خواب است آن جام نه جام است که آبی است فسرده وان باده نه باده است که یاقوت مذاب است آن لعل نه لعل است که آن چشم خروس است وان زلف نه زلف است که آن پر غراب است گوئی که خوری باده و گویم بلی آری البته خورم این چه سوال و چه جواب است آنده مخور و دمی بخور و ساعت بشمار کامشب شب قدر است و دگر روز حساب است میرزا حبیب خراسانی