حکیم عمر خیام
نوروز نامه (منسوب به عمر خیام)
بخش ۳۸ - شراب ممزوج و مروق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی را که خمار سخت کند، و یا از درد سر رنج باشد نیکست، و مردمان گرم مزاج را شاید،مضرتش ، باد در شکم انگیزد، و درد بندها آرد، و معده و جگر را سرد کند،دفع مضرتش با گوشتابه و قلیه با توابل و افزار بسیار کند، و نقل میوه خشک کند. شرابی که بترشی زند، مردمانی را که معدها و جکرهاء گرم دارند شاید،مضرتش، آرزوی مجامعت ببرد، و پیها را سست کند، دفع مضرتش با سپید باهاء حرف و حلوا و شیرینی خوردن تازیان ندارد. شرابی که آفتاب پرورده باشد، لطیفتر و زودگوارتر از همه شرابها بود،مضرتش ، خون را بزودی عفن گرداند، دفع مضرتش باسکبا و سماق و ناربا کنند، و نقل ریباس و انار کنند، و از پس او سکنجبین خورند تازیان ندارد. شراب مویزی، آنچه ازو صافی باشد مانند شراب ممزوج باشد، میل بخشکی دارد و موافقست محروران را، مضرتش، آنچه تیره بود مانند شراب سیاه باشد و بدگوارد، و سودا انگیزد، و باد در شکم افگند، و شکن برآورد، و راههاء جگر ببندد، دفع مضرتش، سکنجبین و آب کاسنی و تخم خیار با خیار بادرنگ... شراب خرمایی، تن را فربه کند، و خون بسیار راند، خاصه که نو باشد، مضرتش، غلیظ و بدگوارست، و راه جگر ببندد، و خون سودایی انگیزد، دفع مضرتش، شراب انار و سکنجبین و داروهایی که سودا را براند بکار دارد تازیان ندارد، و درین باب این مقدار کفایت باشد، اکنون پیدا کنیم که انگور ازکجا پدید آمد و می چگونه ساخته اند. حکیم عمر خیام