میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست از شعله او آتشی افروختنی نیست یک موج حباب است دو عالم که حجاب است چون وهم و سراب است بجز سوختنی نیست این پرده که ار شیشه بود روی پری را چون پاره شود بار دگر دوختنی نیست هر نکته که آموختی از سینه فرو شوی یک نقطه بود علم که آموختنی نیست خاکی است که روشن شده از تاب مه و مهر ای تیره دلان سیم و زر اندوختنی نیست ما بر سر بازار نهادیم دل خویش لیک این چه متاعی است که بفروختنی نیست بیروح حقیقت دل افسرده حبیبا چون سایه شمع است که افروختنی نیست میرزا حبیب خراسانی