میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از هیچ دری حاجت درویش روا نیست وز هیچ رهی درد دل ریش دوا نیست درویشی و ناچاری و درد من و دل را درمان و دوا جز کرم و لطف خدا نیست ما تجربه کردیم دو صد بار دروغ است هر کس که بگوید نظر شه بگدا نیست تا نشنوی از مرده دلان این سخن سرد کاندر همه عالم خبر از آب بقا نیست ما موعظت شیخ شنیدیم و نکو گفت لیکن ز دل غمزدگان زنگ زدا نیست در مسجد و در مدرسه سالی دو سه بودم دیدم سخنی جز دم تزویر و ریا نیست چه صوفی و چه زاهد و چه رند و چه شاهد راهش بخدا نیست گر از خویش جدا نیست این نغمه جانها است که از دل بزبانهاست این رجع صدا چیست اگر صوت ندانیست میرزا حبیب خراسانی