میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست ور کم بود افزون تر از آن هم شدنی نیست با دست قضا پنجه مزن خواجه بدین دست بازو چه کنی رنجه، کمان خم شدنی نیست دانی که چه مقصود بود بیخردان را؟ بیمایه بزرگی که بعالم شدنی نیست اندیشه مکن نظم جهان را که در این کار من کرده ام اندیشه، منظم شدنی نیست با صید هوا لوت منه نفس دغا را کاین کلب عقور است معلم شدنی نیست جز کزره تسلیم اگرت ملک سلیمان افتد بکف، ایخواجه مسلم شدنی نیست باطل مکن این عمر خدا داده بتشویش در حسرت کاری که فراهم شدنی نیست صبر است علاج دل خود کام که با داغ دارو شود آن زخم که مرهم شدنی نیست راز دل و دین حرمت عشق است و ازین راز با شیخ مگوئید که محرم شدنی نیست با خوی دد و دیو بزفتی و ستبری زینسان که تناور شده آدم شدنی نیست میرزا حبیب خراسانی