صفی علیشاه
غزل ها
شمارهٔ ۱۶: کمان ابروی پیوسته را چو زه سازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کمان ابروی پیوسته را چو زه سازد خراب خانه خلقی بشهر و ده سازد ز هر کنار شود بانگ الامان برپا میان چو بندد و زلفین را زره سازد کجا دگر دلی از بند او شود آزاد کمند زلف چو بگشاید و گره سازد نمایدار که ز گیسون بیاض پیشانی شب سیه را بر روز مشتبه سازد زبر گشودن چشم وز بازکردن مو همی دل است که بینی خراب و له سازد ز چشم خود کند آنرا که از نگه بیمار بخنده شکر بینش دوباره به سازد صفی علیشاه