بلند اقبال
بخش دوم - داستان گل و بلبل
بخش ۳۶ - در صفت باریتعالی جل جلاله: مرا حیرت از عشق بلبل بود - که حیوان چنین عاشق گل بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا حیرت از عشق بلبل بود که حیوان چنین عاشق گل بود که این حسن را در رخ گل نهاد که این عاشقی را به بلبل بداد که این آسمان را به پا کرده است که این نه طبق را بنا کرده است که از غره مه را کشاند به سلخ که این حنظل وصبر راکرده تلخ که شادی وغم را دهد ره به دل که گل را برویاند از زیر گل که زنبور را داده حکمت چنین که سازد چنین خانه وا نگبین که پروانه راکرده عاشق به شمع که در خلق افکنده تفریق وجمع که درتن دهد جان وگیرد که جان که نطق و تکلم نهد بر زبان همه صنعت پاک یزدان بود که بودو وجود همه زآن بود بهجز او قلم نیست در دست کس همه نقش ها کار اوهست وبس ز صانع به هر صنعتی پی ببر به تاک و عنب هم پی از می ببر بلند اقبال