بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۵: آری اگر ای بادز دلبر خبری کو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آری اگر ای بادز دلبر خبری کو داری اگر این تیره شب از پی سحری کو جانم به لب از حسرت وعمرم به سرآمد ای نخل امید ار دهی آخر ثمری کو تا زر کنداز گوشه چشمی مس ما را جویا ز که گردیم که صاحب نظری کو گویند که چون سروبودقامت جانان طالع به سر سرو فروزان قمری کو ماه تو پری باشد و باب تو فرشته ور نیست چنین چون تو به عالم بشری کو من چون برم ازدست سر زلف تو دل را چون زلف تو تیره دلی تیره دلی وخیره سری کو در خیل بتان چون تو جفاجوئی اگر هست در حلقه عشاق چومن خون جگری کو اقبال بلنداست ز عشق تو مرا لیک درحلقه زلفت ز من آشفته تری کو بلند اقبال