بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۳: دیوانه شد دل در برم زنجیر زلف یار کو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دیوانه شد دل در برم زنجیر زلف یار کو تسبیح افتاد ازکفم آن زلف چون زنار کو زآشفته حالی هر زمان رو سوی دیوار آورم گویم غم دل گر به کس محرم به از دیوار کو فارغ شوداز درد وغم دل بیندار دلدار را دلدار کودلدار کودلدار کودلدار کو گفتم که چشمت دین ودل از دست هشیاران برد گفتا ز چشم مست من آنکو بودهشیار کو رفتم که قدترا دهم نسبت به سروبوستان کی سرو سیمین ساق شد یاچون تواش رفتار کو گفتم که رویت را کنم تشبیه ماه چارده کیماه مشکین موی شد یا چون تواش گفتار کو گردد بلنداقبال را روزی اگردیدار تو نازد به اقبال بلند آن بخت وآن دیدار کو بلند اقبال