بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۲: دل در برم دیوانه شد زنجیر زلف یار کو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل در برم دیوانه شد زنجیر زلف یار کو کرد آن صنم ترسا مرا زنار کو زنار کو گویند کز افغان من شب کس نخوابد ای عجب کاندم که من از سوز دل زاری کنم بیدار کو بیگاه وگه خونین دلم خواهد ز من دلدار را دلدار کودلدار کودلدار کودلدار کو گفتی به چشم مست خود تا دل ز هشیاران برد در عهد چشم مست توهشیار کو هشیار کو تا کی مرا در وصل خودامروز وفردا می کنی تا بنگری از ما به هجر آثار کو آثار کو زاهد زعشق روی توتا کی کندمنع دلم تا بندمش برجای خود پابند کوافسار کو ازحق بلنداقبال را پیوسته می باشدسخن منصوری از نودر جهان گردیده پیدا دار کو بلند اقبال