بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۰: به که ما دیوانه از عشق پری روئی شویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به که ما دیوانه از عشق پری روئی شویم تا مگر زنجیری زنجیر گیسوئی شویم دوزخ سوزان چو از بهر گنهکاران بود همنشین باید به ترک آتشین خوئی شویم ما که نتوانیم جان در بردن از چنگال مرگ کشته آن خوشتر که ازشمشیر ابروئی شویم چاک زد بر پهلوی ما خنجر مژگان یار چاره جو ز آن لعل لب از نوشداروئی شویم یارمیل بازی چوگان وگودارد دلا پیش چوگان سر زلفش بیا گوئی شویم گر شود دریا پر از می کی دهدما را کفاف لیک مست از باده عشق تواز بوئی شویم شاید از آشفتگی ما را شود حاصل نجات چون بلنداقبال اگر آشفته از موئی شویم بلند اقبال