بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۰: ما به یاد آن پری دیوانه ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما به یاد آن پری دیوانه ایم خلق پندارند ما فرزانه ایم تا به جانان آشنا گردیم ما از همه اهل جهان بیگانه ایم مرد و زن ما را نصیح گوولی ما به کار عاشقی مردانه ایم طایر آسا پیش زلف وخال دوست مبتلای دام بهر دانه ایم حور وکوثر گر طلب زاهدکند ما طلبکار وی ومیخانه ایم شمع رخ هر جا فروزد دیار ما سوختن را پر زنان پروانه ایم تا مگر چنگی به زلف او زنیم از غمش دل ریش تر از شانه ایم میل می خوردن گر آن دلبر کند تا نهیمش لب به لب پیمانه ایم چون بلنداقبال ای گنج مراد تا دهیمت جا به دل ویرانه ایم بلند اقبال